ناشناس ( تحصیلات : فوق دیپلم ، 29 ساله )

من سوالمو پرسیدم ولی فکر میکنم اینارم توضیح بدم بهتر بتونید راهنماییم کنید. من همسرم قبل از ازدواجمون مجردی زندگی میکرده. و همیشم خاطراتشو تعریف میکرد. چنتا دوست ارازل داره که من اصلا خوشم نمیومد ازشون ولی کلا با محبت و دعوا تونستم رابطشونو تقریبا قطع کنم. همیشه یه دلهره دارم چون تا بحثیم پیش میاد میگه میرم مثل قبل مجردی زندگی میکنم. چون خوش بر و رو هم هست و همینجوری ک میریم بیرون نگاهای دخترارو روش میبینم خیلی حساسم. همیشه فک میکنم منو میذاره میره.الانم با اینکارش سر خونه با اینکه کلی قسم خورد که فرت اشتباس ولی یه ترس تو وجودمه. یا الان میگه بچه دار شیم همش میترسم که اگه بچه بیاد شاید منو دوست نداشته باشه یا رابطمون کم شه. همیشه میگه تو چسبیدی به زندگی اصلا لذت نمیبری منتظری من یه خطایی ازم سر بزنه یا مچمو بگیری. همیشه میگه من تورو دوسدارم ولی زندگی همش این نیس بغل هم بشینیم بگیم بخندیم. ولی یکم که دعوامون میشه من دنیا رو سرم خراب میشه که وای نکنه منو ول کنه بره. این فکرا لذت زندگیمو ازم گرفته. الانم سر خونه واقعا فکرم مریض شده نمیدونم باید چیکار کنم. ببخشید میدونم خیلی این شاخه ب اون شاخه حرف زدم نمیتونم فکرمو منسجم کنم.


مشاور (علی محمد صالحی)

عرض سلام. وقت بخیر.
راجع به اینکه گفتی «یه دلهره دارم چون تا بحثیم پیش میاد میگه میرم مثل قبل مجردی زندگی میکنم»، ببین احتمالا شوهرت متوجه شده که تو نسبت به این جمله حساسی و وقتی اینو میگه دیگه کوتاه میای و به قول معروف نقطه ضعف تو رو پیدا کرده، بخاطر همین بصورت آگاهانه یا ناآگاهانه وقتی میخواد تو رو کنترل کنه این جمله رو میگه، ولی مطمئن باش حرفی که در دعوا و بحث گفته میشه حرف جدی نیست و هرگز شوهرت این کار و نمیکنه، مثل خودت که وقتی ناراحت یا عصبانی میشی بعضی حرفها رو میزنی ولی وقتی آروم شدی خودت هم از حرفت پشیمون میشی. اما برای اینکه همسرت دیگه این جمله رو نگه یا تاثیرش بر تو کمتر بشه، هر وقت این جمله رو گفت، تو هم بگو: «برو، خوش بگذره». یعنی حتی اگه واقعا دلهره پیدا میکنی ولی خودت رو بی خیال نشون بده، اونوقت همسرت متوجه میشه که دیگه با گفتن این جمله نمیتونه حساسیت تو رو برانگیزه، نمیدونم شاید الانم بگی، در هر صورت منظورم اینه که بخاطر این حرف دلهره و نگرانی نداشته باش. نکته دیگه اینکه، شوهرت حرف درستی میزنه که میگه «تو چسبیدی به زندگی اصلا لذت نمیبری منتظری من یه خطایی ازم سر بزنه یا مچمو بگیری...»، ببین بعضی افراد که از زندگی مشترکشون راضی نیستن، متوسل به کنترل گری میشن و میگن: تقصیر من نیست. همسرم عامل تمام این بدبختی هاست و وظیفه منه که هرکاری میتونم برای تغییر رفتارهای همسرم، در قبال خودم انجام بدم. افراد کنترل گر، بجای اینکه مسائل و مشکلات خودشون رو حل کنن، یا به زندگی شخصی خودشون توجه کنن، سعی میکنن همسرشون رو کنترل کنن و اونو تغییر بدن، یا مواظبش باشن که خیانت نکنه، و در یک کلمه سعی میکنن همسرشون رو دائما کنترل کنن. و این افراد هفت تا رفتار، یا به بیان دیگه هفت تا عادت تخریب کننده روابط رو، انجام میدن:
  1. عیب جویی یا انتقاد
  2. سرزنش
  3. شکوه و گلایه
  4. نق و غرغر
  5. تهدید
  6. تنبیه
  7. دادن حق حساب و یا باج برای تحت کنترل در آوردن دیگری
اما در واقع ما نمیتونیم دیگران رو کنترل کنیم، و اگه بخوایم از طریق «کنترل گری» همسرمون رو کنترل کنیم شکست میخوریم و زندگی مشترکمون دچار مشکل میشه. ما فقط میتونیم بر خودمون کنترل داشته باشیم، نه بر همسرمون. تقریبا در تمامی موارد هنگامی که دست از کنترل گری بر میداریم، همسرمون هم تغییر میکنه. و میبایست برای تامین نیازهای همسرمان، هفت عادت مهرورزی را جایگزین رفتارهامون بکنیم:
  1. گوش سپردن
  2. حمایت
  3. تشویق
  4. احترام
  5. اعتماد
  6. پذیرش
  7. گفتگوی همیشگی بر سر اختلافات
 
 
بنابراین بجای اینکه بخوای شوهرت رو کنترل کنی و بقول شوهرت بخوای مچ اون بگیری، و اون هفت تا عادت تخریب کننده روابط رو، در پیش بگیری، و به او پیام بی اعتمادی ارسال کنی، «کنترل گری» رو رها کن و بجاش هفت تا عادت مهرورزی رو در پیش بگیر تا با تغییر خودت، شوهرت هم تغییر کنه و تنشها و اختلافات بین شما کاسته بشه. و بجای اینکه همش به زندگی مشترکتون فکر کنی، یه کم هم به زندگی شخصی خودت فکر کن و برای خودت برنامه و تفریح داشته باش و از زندگیت لذت ببر، و هرچی بیشتر نگران شوهرت باشی و بهش گیر بدی، دقیقا نتیجه برعکس میده و میبینی نه تنها به شوهرت نزدیک نشدی بلکه شوهرت بیشتر از تو فاصله گرفته، ولی وقتی بجای اینکه بخوای اونو کنترل کنی، به فکر خودت باشی میبینی به همسرت هم نزدیکتر شدی. راجع به بچه هم بیشتر از این تردید نکن، آروم آروم داره دیر میشه، چون جنس محبتی که شوهرت به تو داره، با جنس محبتی که شوهرت به فرزندش داره با هم متفاوته، همونطور که جنس محبتی که شوهرت به خونوادش داره با جنس محبتی که به تو داره با هم فرق میکنه و قرار نیست هیچ کس جای شخص دیگه ای رو بگیره، فرزند به زندگی مشترک شما ثبات و استحکام بیشتری میبخشه و رشته ارتباط شما رو قوی تر میکنه.
موفق و خوشبخت و پیروز باشی.

بیشتر بخوانید:
فواید فرزندآوری